“ขออึ๊บก่อนรอบนึงสิแล้วจะยอมกลับ”
เขาว่าเสียงกรึ่ม มัวเมากับการดูดซอกคอผมไม่หยุด
“ไม่… วิคเตอร์ บอกว่าไม่ไง!” ผมเริ่มดิ้นสู้ วิคเตอร์ส่งเสียงคำรามขัดใจ แต่เขาก็ไม่หยุดซุกไซ้
แถมยังเพิ่มระดับความรุนแรงขึ้นด้วย ผมกัดริมฝีปากล่างแน่นตอนที่เขาขบกัดลงบนซอกคอ
“ครางสิ…” เขาว่าเสียงแหบ แต่ผมไม่ทำ
สองมือกำแน่น ทั้งตัวแข็งทื่อไปหมด วิคเตอร์ก็ไม่ยอมเช่นกัน
เขาจัดการดึงเสื้อยืดของผมออกจากตัวอย่างทุลักทุเลเพราะผมฝืนตัวไว้และพยายามดิ้นสู้
แต่แรงเขาเยอะกว่าผมอยู่แล้วการดิ้นของผมเลยไม่เป็นปัญหาสำหรับเขา
มือขวาข้างเดียวก็กดข้อมือผมสองข้างได้จมเตียง
“วิคเตอร์ อย่าทำแบบนี้!” ผมว่าเสียงขุ่น
จ้องเขาคิ้วขมวด สายตาวิคเตอร์มัวเมาและลุกโชน ไม่รู้เพราะแรงอารมณ์ทางเพศหรือแรงอารมณ์โกรธ
“อย่าเล่นตัวเหมือนเมื่อก่อนนักเลยน่า
เราเป็นแฟนกันแล้วนะ”
“ผมเปล่า แต่…” ยังไม่ทันพูดจบ
เขาก็ก้มลงมาประกบปาก ลิ้นสีสดของเขากวาดไปรอบโพรงปากของผม
“อือ!” ผมคำรามขู่ แต่วิคเตอร์ไม่สนใจ
ผมใช้ฟันขบลิ้นเขา ตั้งท่าจะกัดแต่วิคเตอร์ไวกว่า มือซ้ายเขาเอื้อมลงไปบีบกลางลำตัวของผมอย่างแรง
“อ… อ๊า!”
ผมกรีดร้องออกมา เลยทำให้วิคเตอร์ยิ่งจูบผมดูดดื่มขึ้น เขาใช้มือซ้ายมือเดียวดึงกางเกงเนื้อนุ่มขายาวสีเทาของผมลงไปที่เข่าพร้อมกับกางเกงชั้นใน
ใช้มือเดิมรูดรั้งความเป็นชายของผมจนมันตั้งขึ้นทั้งที่ผมไม่ได้มีอารมณ์ร่วมด้วยเลยสักนิด
แต่ร่างกายผู้ชายมักตอบสนองง่ายดายเหลือเกิน
“วิคเตอร์!”
ผมเรียกชื่อเขาเสียงดุทันทีที่เขาดึงปากออกไป เขาปล่อยข้อมือผมทั้งสองข้าง
ผมยกมือทุบตีตามตัวเขา วิคเตอร์ปัดออกอย่างไม่ใส่ใจ จับผมนอนพลิกคว่ำหน้า
ดึงกางเกงผมออกไปจนได้ ผมเอี้ยวตัวไปตีเขา วิคเตอร์ทำแค่เอนหน้าหนี ยกมือปัดมือผมออกแรงๆ
และกดหัวผมให้ลงติดหมอนตามเดิม ก่อนจะเลื่อนสองมือไปดึงกางเกงนอนสีดำของเขาลงไปครึ่งต้นขาแล้วควักลูกชายเขาออกมา
มันชี้หน้าผมราวกับกำลังด่าผมแทนพ่อมัน เขาจับสองมือผมไพล่หลังเอาไว้ กระชับไว้ที่บั้นท้าย
ใช้มือซ้ายกดไว้เพียงข้างเดียวก็ทำเอาผมขยับไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังพยายามดิ้นสู้
ป้าบ!!!!
“โอ๊ย!”
เขาใช้มือขวาฟาดลงบนแก้มก้นขวาของผม
ทำเอาผมสีหน้าเหยเกเพราะความเจ็บกะทันหันที่แล่นไปทั่วก้น ผมหยุดดิ้นครู่หนึ่ง
วิคเตอร์โน้มตัวไปดึงลิ้นชักบนหัวเตียง หยิบเจลหล่อลื่นออกมาบีบใส่ทางเข้าด้านหลังของผมจนเย็นฉ่ำไปหมด
เขาปิดฝาหลอดเจลแล้วโยนไว้บนเตียง
ใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางเสียบเข้าไปในกลีบเนื้อด้านหลังของผม
“อ๊า…”
ผมร้องครางออกมาเสียงดังทั้งที่พยายามกัดปากไว้แล้ว แต่ความเสียวและความคับแน่นจนอึดอัดทำให้ผมห้ามเสียงร้องไม่อยู่
“ร้องอีก…” วิคเตอร์ว่าหน้าตาดิบเถื่อน
แววตาเขาวาววับ สองนิ้วเร่งเร้าไปรอบผนังอ่อนด้านใน หน้าท้องผมหดเกร็ง
ลำตัวแอ่นขึ้นแอ่นลง สองขาพยายามขยับหุบเข้าแต่ก็โดนวิคเตอร์ใช้เข่าทั้งสองข้างกันเอาไว้
ผมกัดริมฝีปากล่างแน่น ไม่ยอมทำตามที่เขาบอก
วิคเตอร์ดึงนิ้วออกไปก่อนจะยัดความใหญ่ยาวของเขาเข้ามาแทนที่
“อึก!” ความจุกและความเสียวแล่นไปทั่วท้องน้อย
ผมขมวดคิ้วแน่น อ้าปากผ่อนลมเพื่อช่วยจมูกหายใจ
วิคเตอร์หยุดแช่ไว้สักพักแล้วส่งเสียงครางพึงพอใจ ก่อนจะเริ่มขยับเข้าออกเชื่องช้า
สองมือกดข้อมือผมไว้ตรงบั้นท้ายแน่น เข่าสองข้างของเขาดันขาผมให้กว้างออก
“Do not rush me. I do not want to cum, now. (อย่างเร่งฉันสิ ฉันยังไม่อยากเสร็จนะ)” ผมหายใจหอบ แก้มซ้ายแนบไปกับหมอน
สายตาเหลือบไปมองแฟนตัวเอง วิคเตอร์กัดฟันแน่นตอนโดนผมรัด เขากดหน้าลงมองผมที่มองอย่างผิดหวังปนด้วยความเสียใจ
แต่ก็ห้ามอารมณ์ความเสียวซ่านที่แสดงผ่านทางสีหน้าด้วยไม่ได้เช่นกัน
แววตาวิคเตอร์ดิบเถื่อน ใบหน้าเต็มไปด้วยความกำหนัดทางเพศ
“ทำไมมองฉันแบบนั้น” ผมเลื่อนสายตาเคืองๆ
หนีเขาไปมองทางหน้าต่างห้องนอน วิคเตอร์ไม่ได้ถามอะไรต่อ แต่เริ่มขยับสะโพกเข้าออกรุนแรง
ปึก! “อา”
ปึก! “Fuck!”
ปึก! “อ้า!”
เสียงร้องครางอย่างสุขใจดังตามจังหวะกระแทกที่เล่นเอาผมสะเทือนไปทั้งตัว
หัวชนกับผนังหัวเตียงตามแรงดันที่เขาส่งมาอย่างรุนแรง ผมกัดฟันแน่น หลุดร้องออกมาบ้างบางครั้ง
แต่ก็พยายามไม่ตอบรับเขา ใจผมตีกันวุ่น
ทั้งต่อต้านอย่างเจ็บปวดและตอบรับอย่างสุขสม
“อ๊า!” ผมกรีดร้องตอนเขางัดแก่นกายขึ้นแล้วดันกระแทกเข้าไปจนลึกถึงจุดเสียววาบ
วิคเตอร์มีสีหน้าผ่อนคลายคล้ายกับพวกขี้ยาที่เสพติดยาจนสมองโล่งแล้วยิ้มลอยๆ ออกมา
ผมปล่อยให้วิคเตอร์กระแทกเข้าหาผมไปเรื่อยๆ
จนเขาเสร็จโดยที่ผมแทบจะไม่มีอารมณ์ร่วมด้วยเลยแม้แต่นิด ถึงมีก็มีแค่นิดเดียว
ไอ้ที่เสียวมันก็เป็นไปตามกลไกร่างกาย วิคเตอร์คำรามดังลั่นห้องตอนถึงจุดหมาย
ผมนอนหอบแก้มแนบติดหมอน รับรู้ถึงความเฉอะแฉะของน้ำรักไอ้ยักษ์ที่ไหลเยิ้มออกมาตอนเขาถอนตัวเองออก
เขาปล่อยมือผมที่กดเอาไว้ รู้สึกปวดข้อมือไปหมด แขนผมร่วงลงเตียงอย่างหมดแรง
ผมคิดว่าเขาคงพอ แต่อีกใจก็รู้ว่าถ้ารอบเดียวคงไม่ใช่เขา
“มองหน้าฉัน”
เขาว่าเสียงเข้มหลังจากพลิกตัวผมให้หนอนหงาย
จับผมอ้าขาแล้วยัดลูกชายเขาเข้ามาอีกครั้ง แล้วเริ่มกระแทกเข้าออกรุนแรง ผมหันหน้าหนีเขา
ไม่อยากมองหน้าเขาตอนนี้ สองแขนผมปล่อยราบลงกับเตียง
ปล่อยให้เขาดำเนินกิจกรรมด้วยตัวเขาเองทั้งหมด
“แมท” เสียงเข้มมาพร้อมกับมือที่บีบคางผมแน่นแล้วจับให้มองใบหน้าดุดันดิบเถื่อนของเขา
ผมจ้องเขาด้วยแววตาฉุนเฉียว
“อย่าต่อต้านฉัน ฉันรักนายคนเดียว
เข้าใจมั้ยว่าฉันมีนายแค่คนเดียว” เขาบอกเสียงจริงจัง พร้อมกับเพิ่มแรงกระแทกเข้าหาผมจนต้องนิ่วหน้า
“อะ อื้อ…” ผมอดที่จะเปล่งเสียงออกมาไม่ได้
มันทั้งเสียวทั้งเจ็บในคราวเดียวกัน เขาปล่อยมือออกจากคางผม แววตาเร่าร้อนของเขาจ้องผมไม่วางตา
ผมจำเป็นต้องสบตาเขากลับไปเพราะไม่งั้นเขาจะยิ่งโมโห
ปัก! ปัก! ปัก!
ปัก! ปัก!
เสียงเนื้อกระทบกันดังหนักหน่วง
ร่างกายผมโยกสั่นคลอนขึ้นลงตามความรุนแรงของคนตัวโตด้านบนที่ยังจ้องหน้าผมไม่เลิก
สายตาที่มองมานั้นทำเอาผมใจเต้นตุบๆ ด้วยความตื่นเต้นผสมกับความร้อนเร่าแปลกๆ
เพราะมันอัดแน่นไปด้วยความรัก ความหวง ความอยากและการแสดงความเป็นเจ้าของ
“I love you.”
เขากระแทกแรงจนผมเผยอริมฝีปากขึ้น สองตายังคงพยายามมองเขา
วิคเตอร์กระแทกเข้าหารุนแรงอีกครั้งราวกับต้องการบางสิ่งบางอย่าง
“Say it!” เขาว่าเสียงเหี้ยม
แรงกระแทกก็เริ่มจะโหดเหี้ยมมากขึ้น
“I—I love you, too.” ผมเปล่งเสียงแผ่ว
หยาดน้ำตาร่วงลงหมอน สองมือยกมาจิกหมอนไว้แน่น วิคเตอร์คำรามถูกใจ
ก้มลงมาจูบผมอย่างมูมมาม ก่อนที่เขาจะเร่งเครื่องอีกครู่หนึ่งจนตัวกระตุกรุนแรง เขาส่งเสียงคำรามในปากผมดังอื้ออึง
ความอุ่นร้อนของน้ำข้นสีขาวอาบไล้ไปทั่วผนังอ่อนนุ่มด้านใน
วิคเตอร์ถอนจูบและแก่นกายของเขาออกจากตัวผม แล้วก็ล้มตัวลงนอนข้างๆ
ผมนอนมองเพดานตาลอยครู่หนึ่ง
รู้สึกล้าถึงขั้นแทบหมดแรง
กลีบเนื้อตรงช่องทางด้านหลังหุบขยุ้มไปมาเพื่อปรับสภาพให้กลับสู่สภาวะปกติ
นึกขอบคุณที่ช่วงนี้ออกกำลังกายบ่อย เพราะมันทำให้กล้ามเนื้อผมยืดหยุ่นและแข็งแรงขึ้นมาบ้าง
ตรงนั้นไม่เจ็บเท่าไหร่ แค่ปวดตุ่ยๆ แต่ใจผมนี่สิเจ็บกว่า
กลับไปอ่านต่อที่ > http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1249884&chapter=67 แล้วเดี๋ยวค่อยกลับมาอ่านด้านล่างรต่ออีกทีนะจ๊ะ ^^
25.2
เขาถอดกางเกงผมออก แทบจะกระชากเลยก็ว่าได้
ผลักผมลงไปนอนบนโซฟาตัวยาว พอถอดกางเกงตัวเองเสร็จ เขาก็ตามลงมาเสียบผมทันที
อาศัยน้ำของเขาครั้งก่อนที่ยังคั่งค้างอยู่บ้างเป็นตัวช่วยหล่อลื่น
วิคเตอร์ไม่พูดพร่ำมากมาย ขยับสะโพกเข้าหาผมอย่างแรง ท่าทีเขาดูลนๆ เล็กน้อย
ทำท่าทางอย่างกับอดอยากมานานทั้งที่เพิ่งจะทำไป
“อื้อ อื้อ อื้อ…” ผมกัดปากแน่น ส่งเสียงร้องออกมาเพราะทนความเสียววูบไม่ไหว
ผมแหงนหน้าขึ้นนิด สายตามองเห็นใบหน้าพ่อรูปหล่อหน้าหนวดที่เคลิ้มเหมือนคนเมา
แววตาวิคเตอร์ทอประกายความตื่นเต้นให้ได้เห็น จังหวะสะโพกยังคงโยกไหวต่อเนื่อง
ผมยกสองมือขึ้นจับสองแขนเขาไว้
“มองหน้าฉันไว้นะ” เขาพูดเสียงทุ้ม
รอยยิ้มแสนจะหื่นกาม ผมมองหน้าเขาด้วยสายตาฉ่ำปรือ วิคเตอร์มองกลับมาด้วยสายตาที่แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของตัวผมอย่างเต็มที่
ร่างกายผมเลื่อนขึ้นเลื่อนลงไปตามแรงกระแทกไม่หยุด
“โอ้ว เอ่อ… ขอโทษครับ…”
ผมใจกระตุกวูบ ลืมไปเลยว่าออสตินอยู่ด้วย ผมรีบหันหน้าหนีเข้าหาพนักพิงโซฟา
แต่วิคเตอร์ก็ไม่ยอมหยุดขยับสะโพก
ดูเขาจะไม่ตกใจด้วยซ้ำที่ออสตินออกมาเจอเราสองคนในสภาพนี้
“เข้าไปรอในห้องนายก่อน เสร็จแล้วจะเรียก”
แถมยังมีการแหงนหน้าไปตอบกลับอย่างสบายๆ ทั้งที่ดันแก่นกายเข้าหาผมไม่หยุด
ผมไม่เห็นว่าออสตินทำหน้ายังไงเพราะหันหน้าหนีอยู่
“เขาไปแล้ว” ผมบิดหน้าหันไปมองตรงบริเวณที่ออสตินออกมายืนจังก้าเมื่อกี้
พอไม่เห็นว่าพ่อบอดี้การ์ดอยู่ตรงนั้นแล้ว ผมก็หันกลับมามองหน้าวิคเตอร์
เขากระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะก้มลงมาดูดริมฝีปากล่างบนของผมรุนแรง
“ไม่ได้มีใครใช่มั้ย” เสียงเนื้อกระทบกันดังเชื่องช้าแต่ว่าหนักแน่นแข่งกับน้ำเสียงทุ้มของเขา
“เปล่า…” ผมตอบเสียงเบา
ย่นคิ้วเพราะความจุกเสียวตรงท้องน้อย
“ห้ามนอกใจฉัน ห้ามทิ้งฉันนะ
นายไม่อยากโดนฉันล่ามโซ่หรอก” ผมขมวดคิ้วแน่น ยกมือซ้ายทุบอกเขาดังปึก
แต่อีกฝ่ายกลับยิ้มเหี้ยม แรงกระแทกก็ยังคงโหมโหดไม่หยุดจนกระทั่งเขาตัวกระตุกและส่งเสียงคำรามดังลั่นห้องแบบที่ไม่เกรงใจออสตินเลยสักนิด
เขานอนกอดผมอยู่บนโซฟา
ลูกชายเขาที่ค้างอยู่ด้านในของผมค่อยๆ อ่อนตัวลงทีละนิด ผมเพลียเกินกว่าจะห้าม
จะเถียงอะไรกับเขาอีกเลยปล่อยให้เขานอนกอด นอนหอมแก้มไปเรื่อย โดยที่ตัวผมนอนเหงื่อซึมตรงหน้าผากกับส่งเสียงหอบน้อยๆ
ออกมา
กลับไปอ่านต่อที่ > http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1249884&chapter=67
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น