วิคเตอร์เลื่อนมือลงไปถอดกางเกงขาสั้นและกางเกงในผมออกอย่างนุ่มนวล
รู้ตัวอีกทีก็คือผมโดนมือซ้ายเขากอบกุมความเป็นชาย (น้อย) ของตัวเองเอาไว้เต็มมือ
ลูบขึ้นลูบลงตามความยาว และลูบคลึงลูกกลมๆ สองลูก
ริมฝีปากและลิ้นก็ยังไม่หยุดจ้วงเอาความหวานในปากผม เขาดูดดึงริมฝีปากผมอีกสักพัก
แล้วดูดลิ้นเป็นการส่งท้ายเบาๆ ก่อนจะผละออก ลุกขึ้นนั่งชันเข่า
สองมือปลดกระดุมเสื้ออย่างเร็วแล้วถอดออก โยนทิ้งไปไว้บนพื้น
เขาเอื้อมมือมาถอดเสื้อยืดออกจากร่างผมแล้วโยนทิ้งไปที่เดียวกัน
ตอนนี้ผมนอนเปลือยเปล่าพร้อมกับอารมณ์ที่ถูกปลุกจนร้อนไปทั้งร่าง
ไม่รู้ว่าร้อนเพราะอารมณ์ใคร่หรือจะเป็นไข้กันแน่ แต่ผมยิ่งรู้สึกร้อนและใจเต้นแรงเข้าไปอีก
เมื่อวิคเตอร์ลุกออกจากเตียงไปยืนข้างเตียงแล้วถอดกางเกงยีนส์พร้อมกางเกงในออกอย่างเร็ว
ความเป็นชาย (ใหญ่) ของเขาดีดผึงออกมา ชี้พุ่งมาที่ผมทำเอารู้สึกผวานิดๆ
วิคเตอร์ยิ้มหื่นมาให้นิดๆ
เอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักตรงตู้ทรงสูงหัวเตียง หยิบถุงยางและหลอดเจลขึ้นมาถือไว้
เขาวางถุงยางไว้บนโต๊ะ เปิดฝาหลอดเจลสีใสลงบนฝ่ามือขวา ปิดและวางเอาไว้ใกล้ๆ
ถุงยาง เขากลับขึ้นมานั่งคุกเข่าที่เดิม ใช้มือดันขาผมให้ตั้งฉากขึ้น
ผมเริ่มหายใจติดขัด ดวงตาปรือมองเขาอย่างเว้าวอนว่าอย่าทำผมเจ็บอีก
วิคเตอร์เหมือนจะรับรู้ เขาโน้มตัวลงมาจูบหน้าผากแผ่วเบา ยิ่งเห็นผมสั่นเขาก็ยิ่งพรมจูบไปทั่วหน้า
พอเห็นผมเริ่มสั่นน้อยลงเขาก็เอามือขวาที่มีเจลป้ายลงตรงปากทางเข้าด้านหลัง
“อ่ะ…” ผมอ้าปากเปล่งลมหายใจออกมาแผ่วเบา
กลืนน้ำลายลงคอหนักๆ ความเย็นของเจลทำให้ความแสบที่มีก่อนหน้านี้คล้ายจะลดลงมาบ้าง
เขาใช้ปลายนิ้วทั้งสี่ลูบวนไปมาเบาๆ
ปากก็ยังคงพรมจูบที่พวงแก้มช้าๆ ปลายนิ้วเขาลูบวนอีกสักพักแล้วก็ค่อยๆ
แทรกเข้ามาช้าๆ แต่ก็ทำเอาผมนิ่วหน้าน้อยๆ
ลมหายใจผมแทบหยุดตอนที่เขาแช่นิ้วชี้กับนิ้วกลางไว้ตรงกลางทาง
“Please… (ได้โปรด…)”
มันรู้สึกค้างคาและสร้างความอึดอัดให้กับผมจนต้องร้องขอเขา
วิคเตอร์ผละจากแก้มผมขึ้นมามองหน้าแล้วยิ้มถูกใจ ก่อนจะกดนิ้วเข้าไปสุดจนผมผวาเฮือก
ยกสองมือขึ้นมาจับต้นแขนเขาไว้ สีหน้าวิคเตอร์เต็มไปด้วยความต้องการ
แววตาเขาลุกโชน นิ้วมือก็ขยับเข้าออกช้าๆ บางครั้งก็หมุนวน ทำเอาผมบิดตัวน้อยๆ
เพราะความเสียว
“อืออ…” ผมแหงนหน้าขึ้นแล้วครางเสียงสั่น วิคเตอร์ค่อยๆ
ถอนนิ้วออกช้าๆ ผมหายใจหอบน้อยๆ
มองเขาที่เอื้อมมือขวาไปหยิบห่อถุงยางมาแล้วฉีกด้วยฟัน เขาทิ้งห่อฟรอยด์ไว้บนพื้น
ค่อยๆ สวมถุงยางให้กับอาวุธกลางกายของเขา พอใส่เสร็จเขาก็ใช้สองมือดันขาผมให้ยกสูงขึ้นจนก้นผมลอยนิดๆ
เขารวบข้อเท้าผมไว้ด้วยกันด้วยมือซ้ายมือเดียว แล้วใช้มือขวาๆ ค่อยๆ
กดส่วนหัวเข้ามาในร่างผม
“เอ่อะ…” ผมร้องเสียงเพี้ยน
เพราะความเจ็บแล่นไปทั่วง่ามก้น ราวกับมันจะแยกออกจากกัน มือผมจิกหมอนแน่น คิ้วขมวดด้วยความทรมาน
วิคเตอร์ดันลำของเขาเข้ามาจนมิดแล้วจัดการแยกขาอันสั่นเทาของผมออกจากกัน
จับมันให้ตั้งฉากอยู่บนพื้นเตียง เขาเอื้อมมือทั้งสองข้างมาดึงมือทั้งสองข้างของผมที่จิกหมอนไว้แน่นออก
สอดประสานนิ้วเข้ามาจนแน่น และกดให้มันอยู่นิ่งๆ บนพื้นเตียง
“ผมเจ็บ…โอ…”
ผมบีบมือที่ถูกเขาเอานิ้วประสานไว้แน่น วิคเตอร์ก้มลงมาไซ้คอผมอย่างหนักหน่วง
ไซ้ขึ้นไซ้ลงจนผมต้องแหงนหน้ารับ พอผมแหงนหน้าเขาก็กวาดไซ้ไปทั่วลำคอทั้งสองฝั่ง
ลิ้นร้อนๆ ของเขาลากตั้งแต่แอ่งไหปลาร้าขึ้นมาช้าๆ จนถึงใต้คาง ขึ้นมาบนคาง
และปิดท้ายด้วยการสอดลิ้นเข้าไปในปากผม หยอกล้อกับลิ้นผมอย่างชำนาญจนผมลืมไปแล้วว่าเขากำลังจะทำอะไร
วิคเตอร์อาศัยจังหวะนั้นกระแทกเข้ามาจนผมคำรามในลำคอด้วยความเจ็บ
เขาผละออกจากริมฝีปากผมอย่างรวดเร็ว กดมือผมไว้แน่น สะโพกโยกเข้าโยกออกช้าๆ
แต่ว่ากระแทกเน้นๆ
“อ้า! อื้อ! อ้า! โอว…
โน…” ผมบอกเสียงสั่น อยากจะยกมือห้ามเขา
แต่วิคเตอร์ก็กระแทกเข้าหาร่างผมไม่หยุด แม้จะยังไม่ได้เร่งจังหวะ
แต่ไอ้จังหวะช้าๆ แต่กระแทกแรงสุดลำแบบนี้ทำเอาผมทั้งจุก ทั้งเจ็บ
และเสียวปนกันไปหมด ผมกัดริมฝีปากล่างไว้ แต่ก็ไม่อาจห้ามเสียงครางได้
น้ำตาผมไหลออกมาเงียบๆ เพราะความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น
ปึก! “อื้อ…”
ปึก! “เอ้อ!”
ปึก! “คุณเรย์มอนด์…” ผมอ้อนวอนเขาทั้งน้ำตา วิคเตอร์ยังกระแทกไม่หยุด
เขามองมาด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าตอนนี้ความใคร่เขาอัดแน่นแค่ไหน
สีหน้าและดวงตาเขาเร่าร้อนจนผมกลัวกับอารมณ์ร้อนๆ ของเขา
“Call me
Victor. (เรียกฉันว่าวิคเตอร์)” เขาบอกเสียงแตกพร่าคล้ายจะเป็นเสียงคำรามต่ำๆ
ริมฝีปากผมสั่นเพราะความปวดร้าว ขาที่ตั้งฉากก็ทำท่าจะลมพับ
แต่เพราะมีวิคเตอร์ทับอยู่ตรงกลาง ผมเลยไม่สามารถปล่อยขาราบลงไปกับเตียงได้
ปึก!!! “อ้า!!!”
ผมกรีดร้องเมื่อเขากระแทกแรงกว่าเดิมจนจุกไปทั้งท้องน้อย แต่ก็ทำเอาความเสียวแล่นไปทั่วแก่นกายของตัวเอง
“เร็วสิ…” เขาบอกเสียงต่ำ สะโพกยังไม่หยุดกระแทกเข้ามา
ผมกลืนน้ำลายลงคอทั้งน้ำตา ที่ยังไหลออกมาเรื่อยๆ พยายามเปล่งเสียงแผ่วๆ ออกมา
“วะ…วิคเตอร์ วิคเตอร์…” ผมบอกเสียงอ่อนแรง มือที่ถูกเขากดไว้ปวดไปหมด หมดแรงจะต้านทานใดๆ
ร่างทั้งร่างคล้ายกับจะแตกร้าว
“อืมมม!” วิคเตอร์คำรามอย่างพึงใจในลำคอ
เขายิ้มเหมือนคนได้ของถูกใจแล้วปล่อยมือผมออก แรงกระแทกหยุดไป
ผมเลยได้หายใจอย่างสะดวกขึ้นบ้าง วิคเตอร์จับขาผมยกขึ้นแล้วเอาแขนสอดใต้ข้อพับขาผมทั้งสองข้าง
เลื่อนเข่าทั้งสองข้างมาข้างหน้าอีกเล็กน้อยเพื่อที่เขาจะได้ขยับถนัดๆ
เขาเอามือเท้าลงกับเตียงโดยมีขาทั้งสองข้างของผมพาดอยู่บนข้อพับแขนของเขา
ผมมองเขาด้วยดวงตาที่ชุ่มไปด้วยม่านน้ำตา ความใหญ่โตของเขายังค้างอยู่ในร่างผม
และเมื่อเขาจัดท่าได้แล้ว เขาก็รัวสะโพกเข้าออกอย่างเร็วจนผมแทบตั้งรับไม่ทัน
เล่นเอาใจหายวาบ ผวายกมือสองข้างขึ้นมาจับกล้ามแขนทั้งสองข้างของเขาไว้
ป้าบ! ป้าบ! ป้าบ! ป้าบ!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง เสียงเตียงลั่นเอี๊ยดอ๊าดตามจังหวะกระแทก
กล้ามท้องของเขาเกร็งแน่นยามที่ลูกชายเขาโดนตอนรัด แต่เขาก็ไม่หยุดรัว
วิคเตอร์รัวลำของเขาเข้าร่างผมแบบไม่ยั้ง แถมจังหวะความเร็วก็ไม่ลดลงแม้แต่นิด แต่คงระดับจนผมเหมือนจะขาดใจตาย
“อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!” ผมครางไม่หยุด
ครางตามจังหวะที่เขากระแทกกระทั้นเข้ามาจนสุด ผมหลับตาแน่น
สมองเหมือนปิดกั้นความรับรู้ต่างๆ ตอนนี้ผมเจ็บ เจ็บจนปวดไปทั้งตัว แต่ในความเจ็บมันก็มีความเสียวซ่านผสมอยู่เสมอ…
“Yeah—fuck!” เขาสบถออกมา ใบหน้าบิดเบี้ยวเพราะอารมณ์ที่พุ่งขึ้นๆ
ผมหมดเสียงจะร้องออกมาแล้ว ตอนนี้ได้แต่เผยอริมฝีปากและหอบหายใจแรงๆ
ฟึบ!
ผมกำลังเบลอ คล้ายกล้ามเนื้อในสมองหยุดทำงานไปชั่วขณะ
แม้กระทั่งเขาพลิกตัวผมให้มาอยู่ด้านบนแล้วเขานอนอยู่ข้างล่างผมยังไม่รู้เรื่อง
แต่ยังไม่ทันตั้งสติได้ วิคเตอร์ก็จับเอวผมไว้แน่น
แล้วเด้งสะโพกขึ้นอย่างเร็วดังเดิม
เสียงหายใจเขาดังหอบพร้อมกับเม็ดเหงื่อที่ผุดตามหน้าอก
“วิค… วิคเตอร์… ผม…” เขาไม่ยอมให้ผมพูดจบ แต่สวนสะโพกขึ้นลงเร็วๆ
จนผมต้องใช้มือยันหน้าอกเขาไว้เพื่อประครองร่างตัวเอง เขาซอยสะโพกในระดับที่ผมแทบจะรับไม่ไหว
จังหวะมันเร็วและแรงกระแทกก็หนักมากด้วย ผมจิกเล็บลงบนหน้าอกเขา
สีหน้าเหยเกด้วยความปวดร้าวและความเสียววาบ
อ้าปากกว้างแล้วร้องเสียงดังเพื่อระบายความเจ็บปวดออกมาตามเสียง
“อ้าๆๆๆ”
ตัวผมเด้งขึ้นเด้งลงอย่างเร็วจากแรงกระแทกของเขา วิคเตอร์กัดฟันแน่น
ใบหน้าเขาตึงแน่นไปด้วยแรงอารมณ์
ผมพยายามยกตัวหนีอาวุธอันใหญ่โตของเขาที่สวนเข้าสวนออกอย่างเร็วจนเหมือนช่องทางผมจะแตกเป็นสี่ยงๆ
แต่วิคเตอร์จับเอวผมกดไว้กับที่ไม่ให้ผมหนีไปได้และรัวสะโพกเข้าใส่ไม่ยั้ง
ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! ตับ!
“อื้อ! อื้อ! อ้าาา! ฮื่อออ!” ผมครางมั่วไปหมด
แขนที่ค้ำร่างตัวเองไว้กับอกแน่นๆ ของเขาเริ่มพยุงไว้ไม่อยู่
และสุดท้ายแขนผมก็ไหลออกจากอกเขา ผมล้มลงไปบนอกเขาทั้งที่ยังครางไม่หยุด วิคเตอร์กดจูบที่ขมับขวาผมเร็วๆ
หนึ่งที ก่อนที่จะเร่งสะโพกเร็วกว่าเดิม เร็วจนตัวผมคล้ายจะกระเด็น
และก่อนที่ผมจะกระเด้งออกจากตัวเขา วิคเตอร์ก็ตัวกระตุก สะโพกเขาหยุดรัว
กระแทกเข้าออกอีกสองสามทีแล้วหยุดนิ่ง แช่แก่นกายอันใหญ่โตของเขาไว้ในตัวผม
ผมครางหงิงๆ อยู่บนอกเขา ขาสั่นจนรู้สึกได้ มือไม้ถึงกับยกไม่ขึ้น
วิคเตอร์ยกมือขึ้นมาลูบหัวผมเบาๆ กดจูบลงกลางกระหม่อม แล้วค่อยๆ
ถอนแท่งร้อนเขาออกจากด้านหลังของผม ผมนิ่วหน้าเพราะความเจ็บแต่ก็แค่เล็กน้อย
อาจเป็นเพราะมีเจลหล่อลื่นช่วยไว้ ผมยังคงทิ้งตัวนอนอยู่บนอกเขา หมดแรงจะลุก
จะนั่งหรือทำอะไรต่อ ผมปล่อยให้วิคเตอร์จัดการยกร่างผมออกจากตัวเขาเบาๆ เขาจับให้ผมนอนคว่ำหน้าไปกับเตียง
ผมนอนครางพร้อมกับอาการเหนื่อยหอบ ดวงตาจะปิดแหล่ไม่ปิดแหล่
วิคเตอร์ลูบหัวผมสองสามทีแล้วผละออกไปไหนก็ไม่รู้
ทิ้งให้ผมนอนคว่ำหน้าหมดแรงอยู่บนเตียง
ผมได้ยินเสียงก๊อกแก๊กอะไรสักอย่าง พอรู้ตัวอีกทีก็ถูกแขนแกร่งของเขาช้อนเข้าใต้ท้องให้นั่งชันเข่า
ผมหันไปมองงงๆ เพราะสมองมันเบลอ
วิคเตอร์กำลังง่วนกับการจับขาผมให้วางตั้งฉากแยกออกจากกัน
“เอามือค้ำตัวนายไว้” เขาบอกเสียงทุ้ม ผมที่กำลังสมองรวนๆ ก็ทำตามอย่างว่าง่าย
ผมเอามือค้ำร่างไว้ทั้งที่แทบไม่มีแรงแม้แต่จะยกขึ้น ผมไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร แต่ก็มารู้ตอนที่ลำแข็งขืนของเขาที่ใส่ถุงยางอันใหม่พร้อมทาเจลหล่อลื่นเรียบร้อยแล้วเสียบเข้ามาสุดแรงที่ช่องทางนุ่มนิ่มด้านหลัง
“อ้า!!!” ผมร้องออกมาเสียงดัง
รีบหันกลับไปหาวิคเตอร์ที่กัดฟันแน่น แล้วเริ่มขยับสะโพก
ผมใช้มือขวาค้ำร่างตัวเองไว้ แล้วเหวี่ยงมือซ้ายอันอ่อนปวกเปียกไปดันอกเขาไว้เบาๆ
“No… enough…
I can’t… (อย่า… พอเถอะ… ผมไม่ไหวแล้ว…)” ผมบอกเสียงระทวย วิคเตอร์ขยับสะโพกเนิบนาบ
จับมือซ้ายผมไว้แล้วยกขึ้นจูบที่หลังมือหนึ่งที
“One more.
It’s still hard. (อีกรอบนะ
มันแข็งไม่ยอมลงเลย)” แล้วเขาก็สวนสะโพกเข้ามาอย่างเร็วเหมือนเดิมทั้งที่ยังจับมือผมอยู่
เขาเด้งสะโพกรัวๆ อีกสักพัก แล้วหยุดแช่ไว้ครู่หนึ่ง โน้มตัวมาแนบชิดกับแผ่นหลังผมพร้อมกับจับมือซ้ายผมค้ำร่างไว้บนเตียง
เขายกเข่าขึ้นแล้วงอเล็กน้อยก่อนจะเริ่มขยับสะโพกเข้าออก อย่างช้าๆ แต่สม่ำเสมอ
แก้มขวาเขาแนบชิดติดกับแก้มซ้ายผม กระซิบเสียงแหบพร่า
“นี่ไง ท่าหมาที่ฉันบอก…”
เขายิ้มร้ายกาจ หอมแก้มผมหนักๆ หนึ่งที จากนั้นก็ผละออกไป หยุดขยับสะโพกครู่หนึ่ง
เขากลับไปนั่งคุกเข่ายืดตัวตามเดิม เอามือจับสะโพกอิ่มของผมไว้แน่น แล้วก็เริ่มขยับเข้าออกอย่างรุนแรง
“อึ๊!!! อือออ!!!”
ผมครางเสียงยานติดต่อกัน ก่อนเสียงจะหายไปในลำคอ ได้แต่อ้าปากเพราะหมดเสียงร้อง
ตอนนี้มันเจ็บและเสียวผสมปนเปไปหมดจนไม่รู้จะเปล่งเสียงออกมายังไง
แขนที่ค้ำร่างตัวเองไว้ก็เริ่มสั่นเพราะความเมื่อยล้า
แล้วในที่สุดแขนผมก็หมดแรงดันร่างตัวเองอีกต่อไป ผมนอนเอาแก้มแนบไปกับหมอน
มือจิกหมอนแน่น แอ่นโค้งก้นให้เขากระแทกเข้าออกอย่างรุนแรง
“Victor.
Calm down. (วิคเตอร์… ใจเย็นก่อน…)”
ผมครางออกมาเสียงแหบพร่า มือซ้ายพยายามยกไปด้านหลังเพื่อห้ามเขา
แต่วิคเตอร์แค่ปัดออกเบาๆ ก็ทำเอาแขนผมร่วงกลับมาที่เดิม ขาผมสั่นจนจะชันเข่าไม่อยู่
แต่วิคเตอร์ก็ยังคงสวนสะโพกเข้าออกพร้อมกับเสียงหอบแรงๆ ผมค้ำเข่าไว้ไม่ไหว
สุดท้ายเลยปล่อยให้ขาร่วงลงด้วยความหมดแรง ผมคิดว่าวิคเตอร์จะหยุดถ้าผมเข่าทรุดขนาดนี้
แต่เปล่าเลย เขาตามลงมากระแทกอย่างต่อเนื่อง และใช้แขนขวาช้อนใต้ท้องผมไว้เพื่อให้ก้นผมยังรองรับแรงกระแทกของเขาได้
แขนซ้ายก็ค้ำร่างตัวเองไว้ และกระแทกเข้าออกเร็วๆ จนสุดลำ
“อา!!!” วิคเตอร์ส่งเสียงออกมาอย่างเสียวซ่าน
ตัวผมโยกไปตามแรงกระแทก ถึงกับต้องกัดหมอนไว้แน่น เสียงเตียงสั่นไหวรุนแรงอย่างต่อเนื่องตั้งแต่เริ่มกิจกรรม
หัวสมองตอนนี้ขาวโพลนไปหมด รับรู้ก็แต่เสียงร้องของตัวเองกับเสียงครางของวิคเตอร์
ปับ! ปับ! ปับ!
เสียงกระแทกหนักๆ อีกไม่กี่ทีแล้ววิคเตอร์ก็ตัวกระตุก
ก่อนจะหยุดแน่นิ่ง ทิ้งร่างลงมาทับร่างผมที่นอนหอบหมดแรงอยู่ใต้ร่างเขา มือสั่นระริกยามยกออกมาจากใต้อกที่นอนทับไว้
เปลือกตาหรี่ลงจนแทบจะปิด วิคเตอร์ถอนร่างเขาออกไปช้าๆ จัดการกับตัวเองอยู่สักพัก
เขาก็พลิกร่างผมให้หันไปรับจูบที่หน้าผากจากเขา จับหัวผมให้นอนหนุนต้นแขนขวาเขาไว้
ผมกลืนน้ำลายลงคอ เนื้อตัวสั่นไปหมด ยิ่งที่มือเห็นได้ชัดตอนที่จะยกไปจับหน้าอกเขา
มันสั่นจนวิคเตอร์ต้องจับไว้แล้วจูบลงที่หลังมือ ผมพยายามลืมตามองหน้าเขา
แต่ตอนนี้ผมหมดแรงแล้วจริงๆ
“เดี๋ยวฉันช่วยนายนะ” เขากระซิบเสียงทุ้ม ผมพยายามจะสั่นหัวปฏิเสธ
เพราะแค่นี้ผมก็ไม่มีแรงทำอะไรแล้ว วิคเตอร์เอื้อมมือซ้ายจะไปจับของผมเพื่อช่วยให้ผมปลดปล่อย
แต่ตอนนี้แท่งอุ่นๆ ของผมนั้นนิ่งสงบ ไม่ชูชันเพราะแรงอารมณ์ปรารถนาใดๆ
เพราะตอนนี้แรงในร่างผมแทบหมดแล้ว ยังหายใจอยู่ ผมว่าผมก็โชคดีมากแล้ว
กลับำปอ่านต่อและเม้นต์ได้ที่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น